Od szóstej klasy podstawówki, choruję na anoreksję, przez co dwa lata temu przeszłam też epizod depresyjny. Czego wtedy potrzebowałam? O tym w tym poście.
Choroby psychiczne są cięższe do zobaczenia niż te fizyczne, często dzieci skutecznie je ukrywają, bo boją się ukazywać własnych emocji. Sama tak robiłam – nie pokazywałam nikomu, że potrzebuję pomocy dopóki nie było bardzo źle. Myślę, że chorobowe zachowania da się zauważyć jednak wcześniej. Rodzice niestety często bagatelizują nasze problemy i zwalają je na okres dojrzewania.
Jeśli już zauważysz u swojego dziecka objawy np. depresji – szybko się nim zajmij, żeby nie było potem za późno. Chory nastolatek może odrzucać twoją pomoc, ale ty nie możesz się poddać. Napiszę tutaj parę wskazówek, jak pomóc swojemu dziecku z perspektywy młodzieży.
- Po pierwsze słuchaj nas, nie krytykuj.
- Spróbuj pokazywać, że starasz się zrozumieć świat z naszej perspektywy.
- Chwal nas za każdy krok do przodu, za każdą zmianę.
- Mów swoim znajomym i rodzinie o nas tylko dobrze.
- Spędzaj z nami przyjemnie czas. Wiem, że nastolatki próbują często odciąć się od rodziców, ale spróbuj się z nami zaprzyjaźnić – bądź dla nas, pójdź z nami do kawiarni.
- Nie obwiniaj nikogo, tym bardziej nas za naszą chorobę.
- Mimo wszystko pozostań sobą, nie udawaj na siłę innego rodzica.
- Mów nam codziennie coś pozytywnego.
- Spróbuj zainteresować się naszymi hobby. Być może nie są dla Ciebie zbyt ciekawe, ale spróbuj chociażby pojeździć na rolkach.
- Znajdź z nami wspólny język.
- Rozmawiaj z nami na różne tematy.
- Pytaj naszego psychoterapeutę i lekarza psychiatrę o nasze zdrowie, o rokowania w leczeniu czy nasze postępy.
- Bądź z nami w złych i dobrych chwilach, nie zostawiaj nas samemu sobie.
- Nie zapominaj o swoim zdrowiu. Jest tak samo ważne jak nasze.
To tylko parę wskazówek, które chciałabym polecić rodzicom dzieci chorych na zaburzenia psychiczne. Wierzę, że wtedy byłoby nam – waszym dzieciom, o wiele łatwiej wygrać z chorobą. Mimo wszystko najważniejsze jest, aby nigdy się nie poddawać i cały czas walczyć. Wyjście z tego bagna może być bardzo trudne, ale jest możliwe.
Ja jestem coraz bliżej mety, z rodzicami jest mi łatwiej.
Autorka: Angelika Friedrich, Nastoletni Azyl
Zdjęcie: Anna Cz.
